Het Château de Bois-Seigneur-Isaac, gelegen in een schilderachtige omgeving ten zuiden van Brussel, heeft een geschiedenis die teruggaat tot de 12de eeuw. Oorspronkelijk maakte het deel uit van een verdedigingsgordel die het graafschap Henegouwen moest beschermen tegen de expansiedrang van de hertogen van Brabant. Van deze middeleeuwse burcht is vandaag enkel een oude toren overgebleven, die enigszins afgezonderd staat van het huidige kasteel en nog herinnert aan de strategische rol die het domein ooit speelde.
In 1712 werd het vervallen kasteel aangekocht door heer Antoine de Belhomme en zijn echtgenote Marie-Thérèse Rouillon de Castaigne. Enkele jaren later, in 1720, lieten zij op de plaats van de oude versterking een nieuw kasteel optrekken in Lodewijk XIV-stijl. Het militaire karakter van de vroegere burcht maakte daarbij plaats voor de verfijning van een lusthof, omringd door sierlijke tuinen en waterpartijen, zoals gebruikelijk was bij de adellijke residenties van de 18de eeuw.
Door een huwelijk kwam het domein in 1810 in handen van de familie Snoy et d’Oppuers, die sindsdien onafgebroken eigenaar is gebleven. Deze familie, die een belangrijke rol speelde in het politieke en culturele leven van België, droeg bij aan het behoud en de verfraaiing van het kasteel. De omringende Franse tuin, ontworpen door de beroemde tuinarchitect Achille Duchêne, verleent het geheel een harmonieus en statig karakter dat de pracht van het kasteel nog versterkt.
In 1993 werd het Château de Bois-Seigneur-Isaac officieel opgenomen op de lijst van het uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, een erkenning voor zijn historische, architecturale en landschappelijke waarde.
Om dit waardevolle erfgoed te beschermen en bekend te maken bij een breder publiek, richtte de huidige eigenaar, baron Bernard Snoy, samen met zijn echtgenote Christine de Weck, de vzw “Vrienden van het Château de Bois-Seigneur-Isaac” op. Deze vereniging heeft als doel het kasteel open te stellen voor bezoekers en het ter beschikking te stellen voor uiteenlopende evenementen, zoals huwelijksfeesten, recepties, zakelijke diners, bedrijfsseminaries en culturele activiteiten.